Pasta, een serie

“Hoe heet de serie?” vroeg mijn fotocoach.

“Pasta”, zei ik. Want hoe moet je een serie over pasta koken anders noemen?

De opdracht was om een verhalende serie maken. In corona tijd gebeurt er alleen niet zo heel veel. Daarom legde ik het koken vast. Iets wat eigenlijk, achteraf gezien, ook heel goed bij mij als fotogaaf past en wat ik leuk vind om te doen: alledaagse dingen vastleggen, want daarin zitten de bijzondere momenten.

Ik heb het gevoel dat er een druk op fotoshoots ligt: beste kleren aan, allemaal lachen. Dat is blijkbaar niet mijn ding. De eerste keer dat ik me dat besefte was jaren geleden toen het fotografieboek van Elsie Larson & Emma Chapman uitkwam. Daarin stond een foto van hun nichtje, huilend. Dat niet meteen de foto’s waar je aan denkt als je foto’s laat maken, maar wel de foto’s waar je later misschien mooie herinneringen aan hebt.

Later toen ik voor Marie van Fearless & Framed werkte werd dat alleen maar duidelijker. Gewoon de alledaagse dingen, ontbijt met elkaar, het koken, kinderen die spelen, dat vastleggen, daar zit voor mij het mooie van fotografie.

Want het perfect is gewoon heel erg saai.

Daarom heb ik foto’s gemaakt toen mijn vriend aan het koken was. De keuken is een zooitje, het eten is niet fotogeniek, het licht is niet perfect, en zo kan ik nog veel meer opnoemen. Maar het laat wel een belangrijk onderdeel van ons leven zien. Iets wat er over een aantal jaar weer helemaal anders kan kan zien.

Fotoshoot met Sanne-Marie

Voor Corona besloot ik dat ik eindelijk eens wat wilde doen met fotografie. Na een paar weken wikken en wegen stuurde ik op een dapper moment de vraag in de Groningen #workmode app of ik een aantal meiden op de foto mocht zetten. Daar werd echt fantastisch op gereageerd. En toen kwam Corona.

Afgelopen week had ik dan toch de eerste fotoshoot met illustrator Sanne-Marie, buiten, op afstand in de zon. En het was geweldig om eindelijk weer eens een shoot te doen.

Sanne-Marie had een paar mooie foto’s nodig voor bij een interview. Maar die had ze niet. Op de foto gaan gewoon (nog) niet haar ding is. Daarom gingen we zaterdag heerlijk wandelen in een natuur stukje samen met een vriendin van haar en stopte we ook om wat foto’s te maken.

Dankjewel Sanne-Marie dat ik foto’s van je mocht maken!