Breakfast Club, ontbijten met like-minded vrouwen

Normaal ontbijt ik zo min mogelijk achter mijn laptop. Het schijnt niet zo gezond te zijn omdat je gedachteloos eet. Het zorgt bij mij sowieso voor een gejaagd gevoel. Maar vandaag ontbijt ik juist wel achter mijn laptop. Huh? Maar net zei je… Ja. Vandaag is het tijd voor de Breakfast Club.

De Breakfast Club is ontstaan in Groningen als idee van Maxime Tauran en bestaat deze maand twee jaar. Ik had bij de eerste Breakfast Club willen zijn, maar werd toen opgetrommeld door de bedrijfsarts van het UWV die ging bepalen of ik een burn-out had (ja dus).

Maxime Tauran tijdens de Breakfast Club meet-up.
Foto door Foto Franka

Maar die laptop dus. Maxime had dit jaar allemaal geweldige events gepland in Groningen, Assen, Zwolle en Leeuwarden. Maar Corona gooide even roet over de ontbijtjes. Dus daarom zijn de Breakfast Clubs sinds 1 april online. Elke week is er wel een waarbij je kunt aanschuiven. En daar wil ik best wel graag voor achter mijn laptop eten (of in mijn geval, huilen boven een bakje havermout).

Samen ontbijten, maar dan online

Nou kun je denken dat online net ‘dat’ mist wat offline wel heeft. Verbinding met elkaar. De mooie verhalen uitwisselen. Samen tot mooie nieuwe plannen en ideeën komen. Maar niets is minder waar. Online gaat dat net zo makkelijk en ontstaan er net zoveel mooie dingen. Maxime is daar de drijvende kracht achter. Haar enthousiasme is zo aanstekelijk. Het kan gewoon niet anders dan dat je helemaal enthousiast van een Breakfast Club wegloopt. Online of offline. Daar zit geen verschil in.

Foto door Foto Franka

Bijkomend voordeel is dat de online Breakfast Club voor fikse introverten, zoals ik, ook eigenlijk gewoon heel fijn zijn. Veel minder prikkels omdat niet iedereen door elkaar heen praat, een centraal gesprek, veel meer overzicht en kleinere groepen, zodat het veel intiemer voelt.

Tickets zijn 5 euro om je aan te sluiten bij de Breakfast Clubs, die eigenlijk mini mastermind sessies zijn. Spotgoedkoop eigenlijk als je bedenkt hoeveel energie en inspiratie je krijgt van die twee uur. En er ontstaan mooie plannen, mooie connecties. De reden dat jij nu deze blog leest, is omdat ik tijdens zo’n ochtend een liefdevolle, zachte, maar toch ferme schop onder mijn achterste heb gekregen.

“Maar wie zit er nou op mijn verhalen te wachten?” Huilde ik (en nee dat waren echt geen drie traantjes).

“Wij”, zeiden de acht vrouwen op mijn scherm, door mijn koptelefoon. Dus lieve dames. Lieve Maxime, deze is voor jullie. Op veel meer van dit soort mooie, inspirerende ochtenden. Online én offline.