Posts Tagged ‘Fotografie’
Drummer
Begin deze week heb ik mezelf een nieuwe 35mm lens cadeau geven. Zoals met zoveel dingen heb ik moeite om mezelf dingen te gunnen. Dingen die mijn business zullen verbeteren en dingen waar ik plezier uithaal.
Maar 10 minuten na het uitpakken en het zien van deze foto’s was dat hele gevoel verdwenen. Ik snap echt helemaal waarom iedereen zegt dat een 35mm lens echt DE lens is die niet mag ontbreken.
Pasta, een serie
“Hoe heet de serie?” vroeg mijn fotocoach.
“Pasta”, zei ik. Want hoe moet je een serie over pasta koken anders noemen?
De opdracht was om een verhalende serie maken. In corona tijd gebeurt er alleen niet zo heel veel. Daarom legde ik het koken vast. Iets wat eigenlijk, achteraf gezien, ook heel goed bij mij als fotogaaf past en wat ik leuk vind om te doen: alledaagse dingen vastleggen, want daarin zitten de bijzondere momenten.
Ik heb het gevoel dat er een druk op fotoshoots ligt: beste kleren aan, allemaal lachen. Dat is blijkbaar niet mijn ding. De eerste keer dat ik me dat besefte was jaren geleden toen het fotografieboek van Elsie Larson & Emma Chapman uitkwam. Daarin stond een foto van hun nichtje, huilend. Dat niet meteen de foto’s waar je aan denkt als je foto’s laat maken, maar wel de foto’s waar je later misschien mooie herinneringen aan hebt.
Later toen ik voor Marie van Fearless & Framed werkte werd dat alleen maar duidelijker. Gewoon de alledaagse dingen, ontbijt met elkaar, het koken, kinderen die spelen, dat vastleggen, daar zit voor mij het mooie van fotografie.
Want het perfect is gewoon heel erg saai.
Daarom heb ik foto’s gemaakt toen mijn vriend aan het koken was. De keuken is een zooitje, het eten is niet fotogeniek, het licht is niet perfect, en zo kan ik nog veel meer opnoemen. Maar het laat wel een belangrijk onderdeel van ons leven zien. Iets wat er over een aantal jaar weer helemaal anders kan kan zien.
Fotoshoot met Sanne-Marie
Voor Corona besloot ik dat ik eindelijk eens wat wilde doen met fotografie. Na een paar weken wikken en wegen stuurde ik op een dapper moment de vraag in de Groningen #workmode app of ik een aantal meiden op de foto mocht zetten. Daar werd echt fantastisch op gereageerd. En toen kwam Corona.
Afgelopen week had ik dan toch de eerste fotoshoot met illustrator Sanne-Marie, buiten, op afstand in de zon. En het was geweldig om eindelijk weer eens een shoot te doen.
Sanne-Marie had een paar mooie foto’s nodig voor bij een interview. Maar die had ze niet. Op de foto gaan gewoon (nog) niet haar ding is. Daarom gingen we zaterdag heerlijk wandelen in een natuur stukje samen met een vriendin van haar en stopte we ook om wat foto’s te maken.
Dankjewel Sanne-Marie dat ik foto’s van je mocht maken!
Verhalen en foto’s in de tijd van Corona
Deze tijd is een zoals we het nog nooit meegemaakt hebben. We zitten met z’n allen thuis. De straten zijn leger, een het openbaar vervoer rijdt rond vaak zonder iemand er in.
Dus hulde aan alle mensen die gewoon doorwerken terwijl de rest van ons binnen zit.⠀
⠀
De mensen die het openbaarvervoer draaiende houden. Ook als ze met lege bussen door de lege straten rijden en ze alleen voor in de bus zitten. Afgeschermd voor de veiligheid.
Een aantal weken geleden had ik mezelf voorgenomen iets te doen wat ik doodeng vond. Om mezelf uit mijn comfortzone te trekken.
⠀
Ging het soepel? Nee niet bepaald.⠀
⠀
Op een donderdagochtend liep ik met mijn camera in mijn hand de flat uit. Lood in mijn schoenen, maar recht op de bus af.⠀
⠀
Of nee, toch niet.⠀
⠀
Ik liep door alsof ik toch niet naar de bus moest en bleef twijfelend op de rotonde staan.⠀
⠀
Dit werd helemaal niets. Ik draaide me om en schoot snel een plaatje van de achterkant van de bus.⠀
⠀
Nee, dat ziet er niet uit. Snel naar weer binnen.⠀
⠀
Ik was al bijna binnen toen ik toch besloot er tóch voor te gaan, holde de straat weer over en vroeg of ik binnen in de bus een foto mocht maken. De chauffeuse vond het goed.⠀
⠀
We raakten aan de klets en ik vroeg of ik ook een foto van de voorkant van de bus mocht maken. Ook dat mocht. Ik schoot een paar plaatjes en zwaaide naar haar als dankjewel.⠀
⠀
Maar binnen sloeg de twijfel weer toe: teveel reflectie, de lucht was te helder, te druk. Nee, dit was echt niets.⠀
⠀
Ik wilde hem al bijna afschrijven toen ik tóch op zwart wit drukte. En toen viel alles op zijn plek. De foto klopt gewoon zo. En ja, ik durf best te zeggen dat ik hier trots op ben.⠀
Wat heb ik hiervan geleerd:⠀
🌟 Ik ben te streng naar mezelf.⠀
🌟 Als je dingen vriendelijk vraagt en uitlegt waarom mag heel veel.⠀
🌟 Soms vallen achteraf dingen op zijn plek⠀
🌟 Buiten je comfortzone ontstaan mooie dingen⠀
🌟 Als je denkt dat iets niet werkt moet je er op een andere manier naar kijken.
