Verhalen en foto’s in de tijd van Corona

Deze tijd is een zoals we het nog nooit meegemaakt hebben. We zitten met z’n allen thuis. De straten zijn leger, een het openbaar vervoer rijdt rond vaak zonder iemand er in.

Dus hulde aan alle mensen die gewoon doorwerken terwijl de rest van ons binnen zit.⠀
⠀
De mensen die het openbaarvervoer draaiende houden. Ook als ze met lege bussen door de lege straten rijden en ze alleen voor in de bus zitten. Afgeschermd voor de veiligheid.

Een aantal weken geleden had ik mezelf voorgenomen iets te doen wat ik doodeng vond. Om mezelf uit mijn comfortzone te trekken.
⠀
Ging het soepel? Nee niet bepaald.⠀
⠀
Op een donderdagochtend liep ik met mijn camera in mijn hand de flat uit. Lood in mijn schoenen, maar recht op de bus af.⠀
⠀
Of nee, toch niet.⠀
⠀
Ik liep door alsof ik toch niet naar de bus moest en bleef twijfelend op de rotonde staan.⠀
⠀
Dit werd helemaal niets. Ik draaide me om en schoot snel een plaatje van de achterkant van de bus.⠀
⠀
Nee, dat ziet er niet uit. Snel naar weer binnen.⠀
⠀
Ik was al bijna binnen toen ik toch besloot er tóch voor te gaan, holde de straat weer over en vroeg of ik binnen in de bus een foto mocht maken. De chauffeuse vond het goed.⠀
⠀
We raakten aan de klets en ik vroeg of ik ook een foto van de voorkant van de bus mocht maken. Ook dat mocht. Ik schoot een paar plaatjes en zwaaide naar haar als dankjewel.⠀
⠀
Maar binnen sloeg de twijfel weer toe: teveel reflectie, de lucht was te helder, te druk. Nee, dit was echt niets.⠀
⠀
Ik wilde hem al bijna afschrijven toen ik tóch op zwart wit drukte. En toen viel alles op zijn plek. De foto klopt gewoon zo. En ja, ik durf best te zeggen dat ik hier trots op ben.⠀

Wat heb ik hiervan geleerd:⠀
🌟 Ik ben te streng naar mezelf.⠀
🌟 Als je dingen vriendelijk vraagt en uitlegt waarom mag heel veel.⠀
🌟 Soms vallen achteraf dingen op zijn plek⠀
🌟 Buiten je comfortzone ontstaan mooie dingen⠀
🌟 Als je denkt dat iets niet werkt moet je er op een andere manier naar kijken.