TOPGROEN interview op Impact Less

Stel je voor, je opent ’s ochtends je gordijn en in plaats van een een zwart dak, zie je een mooi groen dak? Dat gevoel willen Eelko Sieval en Coen Visser van TOPGROEN voor elkaar krijgen. “We willen het zo makkelijk mogelijk maken voor mensen om een groen dak zelf te leggen”, zegt Coen.

Het idee voor het platform TOPGROEN is ontstaan toen Eelko en Coen samen op reis in India waren, waar ze samen vrijwilligerswerk doen. Beiden hebben ze andere bedrijven, waaronder een in de bouw (Coen) en in de software (Eelko), maar samen een bedrijf beginnen stond nog op de wishlist. “TOPGROEN is ook echt missie een gedreven bedrijf”, zegt Coen. “We willen binnen 10 jaar 1 miljoen vierkante meter groene daken leggen. We zijn geen klimaatridders, maar vinden wel dat er wat moet gebeuren. Daarom willen we het groen en de natuur weer terug naar de stad halen.”

Lees verder op Impact Less

Online acteerlessen geven via Zoom

Als iemand die trainingen geeft aan groepen en werkt als presentatrice en dagvoorzitter op evenementen, is de Corona crisis funest. Vanaf de een op de andere dag zat Neeltje van den Brand thuis: alles was afgelast. “Het was wennen aan de nieuwe situatie. Normaal kan ik snel schakelen, maar dat viel toen even weg”, zegt ze.

Voor Neeltje zat er maar een ding op: de Tozo (Tijdelijke overbruggingsregeling zelfstandig ondernemers) aanvragen. “De eerste weken voelde ik me gewoon murw ervan”, zegt Neeltje. “Je wordt een soort verplicht werkloos. Ik wil wel werken, maar het mag gewoon niet. Die 1050 euro die ik krijg met een zoon thuis en een eigen huis, zet echt geen zoden aan de dijk.”

In de eerste periode zat Neeltje aan de telefoon bij de Corona crisislijn, ook om nog voor nog wat inkomsten te zorgen. “Dat was wel heel zinvol werk, er zijn zoveel mensen in paniek”, zegt ze. “Er zijn ook veel mensen die geen netwerk hebben en er nu alleen voor staan. Dat vind ik echt heel schrijnend om te zien.”

Qua trainingen offline en evenementen en congressen ziet het er voor Neeltje niet zo positief uit. “Ik denk niet dat het dit jaar nog goedkomt qua omzet. Het is al bijna zomer en dat zijn sowieso karige maanden.” Daarom verschuift Neeltje nu haar focus meer richting video en online.

Online training geven en acteren

“Daar heb ik me wel echt overheen moeten zetten, er zijn veel dingen die je wel online met video kan doen, maar veel ook niet”, meent Neeltje. “In mijn trainingen draait het echt om de groepsinteractie, en die mis ik op Zoom.”

“De non-verbale communicatie is in mijn trainingen heel belangrijk. Het geeft me veel feedback. Oogcontact is heel belangrijk, maar ook of iemand gespannen binnenkomt, of op zijn stoel zit te wiebelen”, zegt Neeltje. “Daar pas ik mijn trainingen op aan. Die feedback mis ik nu en dat zijn dingen die je niet met video kunt bereiken als je alleen maar iemand’s hoofd ziet.”

Toch vliegen haar dagen om. “Ik ben online trainingen aan het volgen en vooral heel veel aan het leren hoe ik trainingen online kan aanbieden. Ik heb met mijn collega Petra ten Hoor-Schmidt een masterclass opgenomen voor de NHL over het omgaan met klachten van klanten en dat smaakte echt naar meer. We hadden een hele setting gemaakt met een meisje van de bediening in Grand Café Z in Leeuwarden.” Bij Grand Café Z kun je nu filmstudio’s huren in allerlei verschillende settingen om zo de omslag naar online ondernemen makkelijker te maken. “Die ruimtes zijn steeds helemaal volgeboekt, dus dat loopt hartstikke goed”, vertelt Neeltje.

“We zijn nu aan het kijken hoe we meer van dit soort dingen kunnen doen. We zijn met een groepje aan het leren hoe we acteerles online kunnen geven. En ik ben ook bezig met een training over online modereren. Dus er staat wel van alles op de planning.”

Toch is het wel een periode die ook voor spanning zorgt. “Ik denk dat als ik weet dat er een einddatum is, dat ik veel meer rust zou hebben. De onzekerheid is het ergste. De vraag is nu toch ‘moet ik nu op zoek naar een baan of toch niet?’ Dat maakt het lastig.”

Schroefjes sorteren in de Schuilschuur

Neeltje is van nature een extravert type en mist daardoor ook wel de nabijheid van mensen in deze tijd. “Aan de andere kant merk ik ook dat ik heel graag alleen ben”, zegt ze. In oktober moet de Schuilschuur klaar zijn en daar moet nog heel veel voor gebeuren “Dus ik ben aan het opruimen geslagen en dat vind ik heerlijk. Ik word verrast in mijn eigen huis, ik hoef even niets en je ziet direct resultaat. Dat is heel fijn, ik kan even helemaal uit mijn hoofd komen. Even loskomen van die onzekerheid.”

De Schuilschuur is een initiatief van Neeltje om mensen op te vangen die nergens anders heen kunnen als ze bijvoorbeeld bij hun partner weggaan. “Dat is nu heel erg nodig. Ik heb een vriendin en zij zei dat het nu al drukker is met scheidingen en ik heb al mensen op de wachtlijst staan, dat is echt heel sneu.” Dus daarom werkt Neeltje er hard aan om te zorgen dat de Schuilschuur in oktober mensen kan opvangen.

“Ik maak sprekende, ludieke of zingende verjaardagskaarten voor mensen. Of zet ze, na aanvraag, in het zonnetje, maak korte reclamefilmpjes voor bedrijven, om zo meer donaties op te halen voor de Schuilschuur”, zegt Neeltje. “Mensen reageren echt super enthousiast, en ik leer zo steeds beter mijn eigen video’s maken met mijn telefoon.”

Een ding is zeker, ondanks alles blijft Neeltje bezig en positief. Ze zet zich vol in om mensen te helpen en zoveel mogelijk aan haar bedrijf te blijven werken en nieuwe manieren te vinden om toch aan het werk te blijven.

Wil je ook de Schuilschuur helpen? Dan kun je hier doneren.

Wil je liever iemand verrassen met een digitaal, ludiek filmpje of wil je je bedrijf promoten middels een filmpje: mail dan naar info@toneeltje.nl

Van offline naar online nagels lakken

Als je business draait om offline werken met mensen en het lakken van nagels, dan ligt het sinds de Corona crisis in een klap stil. Dat is voor Korien Thiewes het geval. “Maar het heeft me wel gelijk aan het denken gezet wat ik wel kan doen. Dat is iets wat er altijd in heeft gezeten.”

Foto door Mariska de Groot

Korien geeft ondernemers coaching op het gebied van merkstrategie, terwijl ze hun nagels lakt. Een bijzonder combinatie die is ontstaan na de geboorte van haar drieling Lin, Sep & Matt. Nu contactberoepen niet mogen, is het voor Korien ook even omschakelen: wat kan ik nu doen? “Ergens doet het me ook wel denken aan mijn eigen ‘crisis’ toen ik zwanger was van mijn drieling. Met 27 weken werd ik opgenomen en kwam alles voor mij neer op mindset om daar zo goed mogelijk voor mezelf en mijn kinderen uit te komen. Maar een ding was duidelijk, zoals ik toen mijn leven leidde, dat ging na de geboorte niet meer. Deze periode nu, voelt een beetje hetzelfde.”

Sit Back and Polish

Waar veel ondernemers in reactie op de crisis, online schoten, was dat voor Korien niet het geval. “Ik was al bezig met kijken of ik het lakken van nagels en coaching naar de huiskamer kan brengen”, zegt Korien. “Dat mensen ook zelf aan de slag kunnen om te reflecteren en een momentje voor hunzelf te nemen. Ik merkte ook dat er steeds meer vrouwen bij me kwamen die geen ondernemer waren, maar wel even wilden sparren. Daarom wil ik dit voor zoveel mogelijk vrouwen beschikbaar maken.”

Onder de naam Sit Back and Polish lanceerde Korien haar platform waar in juni de cursus start. Elke maand komt er een nieuwe cursus, met een ander thema. En natuurlijk zit daar een bijpassende nagellak bij zodat je zelf aan de slag kunt. Alles is gericht op het nemen van een moment rust voor jezelf. “Mijn grootste droom is om een eigen selfcare nagellakmerk te lanceren. Ik ben nu bezig met een partner om die lijn te produceren zodat het echt allemaal mooi op elkaar aansluit.”

“Mijn missie is om voor iedereen een moment van bewustwording te creëren en ruimte te maken voor balans en om goed na te denken over de vraag ‘wat wil ik nou echt’. Niet iedereen vindt het fijn om te mediteren, maar iedereen kan nagels lakken en zo dat momentje rust nemen.”

Foto door Mariska de Groot

Crisis

Twee jaar geleden kwam Korien erachter dat ze op een natuurlijke wijze zwanger was geworden van een drieling. Iets wat niet vaak voorkomt. Maar wel iets wat haar leven meer focus heeft gegeven. “Lin, Sep & Matt hebben me een zaklamp gegeven, daardoor valt er zoveel af en is het zoveel makkelijker om te focussen”, zegt Korien. “In de Corona Crisis heb ik nu een lasergun gekregen. Ik moet nu nog selectiever zijn waar ik me mee bezig hou, want kan ik effectief maar anderhalve dag werken, omdat de kinderen nu thuis zijn.”

Afgelopen week kluste Korien aan haar thuiskantoor. “Ik stond afwisselend met een kwast, laptop of een kind in mijn handen”, lacht ze. Deze Corona periode vraagt voor iedereen om een nieuwe aanpak. “We worden nu tot stilstand gebracht door de crisis en iedereen moet even een nieuwe modus vinden”, zegt Korien. “Ik merk dat veel mensen gaan nadenken over wat je gedaan hebt de laatste tijd. De volgende vraag is dan: waarom heb ik eigenlijk zo hard gewerkt? Dat gebeurde bij mij ook na de geboorte van Lin, Sep & Matt.”

“Ik heb dat stemmetje dat vroeg ‘is dit nou alles’ veel te lang genegeerd. Bij alle beslissingen die ik nu maak vraag ik me ook af of ik er echt gelukkig van word en welk voorbeeld ik voor mijn kinderen wil zijn. En dat antwoord vind je juist in momenten van stilstand.”

Foto door Mariska de Groot

“Deze Corona-periode voelt nu even shit, maar uiteindelijk voel je je ook dankbaar dat je die eyeopener hebt gekregen”, meent Korien. “Dat is wat Julia Roberts zegt in de film Eat Pray Love: Ruin is a gift. Ruin is the road to transformation. Dat is ook echt zo. Doordat ik zo vroeg opgenomen werd had ik niet te tijd om na te denken over wat ik wilde met mijn bedrijf als mijn kinderen eenmaal geboren waren. Maar ik heb ook heel erg genoten van die periode, de liefde, verbinding en aandacht voor elkaar.”

Lin, Sep & Matt

De meerling zwangerschap van Korien kwam als een verrassing. “En misschien is het zelfs wel mijn redding geweest”, lacht ze. “Ik was vanaf het eerste moment dolgelukkig en we hadden het gevoel dat we de jackpot hadden gewonnen. Gelijk ging bij mij de knop om en deed ik er alles aan om mijn stressniveaus zo laag mogelijk te houden om gezonde groei te stimuleren. Ik had maar een doel: zorgen dat we gezond met z’n vijven het ziekenhuis uit zouden lopen.”

Toen haar kinderen uiteindelijk met 30 weken geboren werden, volgende er een periode van ziekenhuis in en uit. Daarna, toen iedereen gezond en wel thuis was, knalde de onrust er in. “Ik wilde zo snel mogelijk weer wat gaan doen zodat ik ook weer financieel kon bijdragen aan het huishouden. Maar als ik parttime ging werken wilde ik wel iets doen wat ik leuk vond. Die vraag en welk voorbeeld ik voor mijn kinderen wilde zijn, werden mijn leidraad om mijn business aan te pakken en beginnen met het lakken van nagels.”

“Eerst dacht ik dat mensen me compleet uit zouden lachen: merkspecialist wordt nageltrutje. Maar ik werd er blij van, en daarom ben ik het maar gewoon gaan doen. Ik had ook het geluk dat ik een coach had die op dat moment de juiste vragen stelde.”

“Dat heeft er voor gezorgd dat ik nu echt met een laserfocus voor mijn dromen ga. Iets wat ik veel te lang heb uitgesteld. Ik wil nu met Sit Back and Polish mensen helpen niet diezelfde fout te maken. Ik wil ze de juiste vragen stellen, waardoor ik ze aan het denken zet. We razen allemaal maar door zonder even een moment in te checken of je nog wel op de goede weg zit. Daar is het nu, het moment voor. Met Sit Back and Polish wil ik mensen helpen die momenten van rust en reflectie te nemen om ze zo te helpen de verbinding met zichzelf aan te gaan zodat ze elke crisis aan kunnen.”

Positiviteit maak het leven zoveel mooier

Wie Ilse Zijlstra niet kent, mist iets. Haar stories dagelijks op Instagram zorgen altijd voor een heerlijk positief gevoel. Haar positiviteit is aanstekelijk en ook heel oprecht. “Ik ben ook niet altijd een blij ei, en dat hoort er ook bij. Maar ik probeer wel altijd elke dag te genieten van de kleine dingen,” zegt Ilse.

Wie Ilse volgt ziet haar veel wandelen in de natuur, door Groningen en genieten van het geluid van de vogels. Afgestudeerd als psycholoog heeft Ilse als missie om positiviteit weer terug te brengen in de wereld. “Ik wil een lichtpuntje voor mensen zijn, ze hoop geven. En ze inspireren om te kijken naar de kleine dingen waar je blij van wordt.” Iets waar we, juist nu, in deze tijd allemaal wat meer van nodig hebben.

Elke dag een beetje positiviteit

“Ik geloof oprecht dat iedereen die iets wil, zich alleen maar gelukkig wil voelen”, zegt Ilse. “Of dat nou is dat je een auto, of op wereldreis wil. Iedereen denkt dat die dingen gelukkig maken. En ik geloof best dat die grote dingen je even gelukkig maken, maar iets fysieks maakt nooit blijvend gelukkig. Maar je kan dat geluk wil dichterbij vinden. En dat vinden mensen vaak moeilijk. Daarom wil ik mensen laten zien wat er al wel is.”

Nu we met z’n allen alleen maar thuiszitten helpt het focussen op de goede dingen juist om deze periode wat minder zwaar te laten voelen. “Ik merk zelf dat ik dat nu ook extra nodig heb”, zegt Ilse. “Ik had gisteren een baaldag dat ik me even om alles zorgen maakte en me thuis niet kon focussen. Aan het eind van de dag schrijf ik altijd drie goede dingen op. Voor die dag heb ik toen alles opgeschreven wat goed ging. Toen kwam ik erachter dat het best een goede dag was geweest, al voelde ik me gewoon niet zo. En dat is dan ook prima.”

Maar ze kan zich wel voorstellen dat het niet voor iedereen makkelijk is om nu die kleine geluksmomentjes te zien. “Ik kan me voorstellen dat als je nu thuiszit met kleine kinderen die zorg nodig hebben en je moet ondertussen ook nog hard aan het werk dat je denkt ‘rot op met je blije dingen’”, zegt Ilse. “Er worden nu gewoon wel heel veel dingen van je verwacht. En dat is voor sommige lastiger dan voor anderen. Extraverten zullen het nu heel wat moeilijker hebben. Ik vind het zelf ook wel moeilijk dat ik nu geen mensen zie. Van even bellen met een vriendin of video bellen met mijn vader en zus kan ik nu helemaal opleven.”

Lessen geleerd tijdens de corona crisis

Ook voor Ilse zorgt de thuisisolatie voor uitdagingen. “Bijvoorbeeld mijn eigen irrationele gedachten, dat ik thuis niet productief kan zijn. Ik mis dat ik niet even met iemand kan sparren. Voor dit begon zat ik altijd in Inspiratie café OSO. Dat mis ik wel heel erg.”

“Maar ik vind het ook wel mooi om te zien hoe snel wij ons kunnen aanpassen”, zegt Ilse. “Ik hoor van veel mensen dat ze hun ritme toch wel weer gevonden hebben in de nieuwe situatie. Al is dat natuurlijk niet voor iedereen zo.”

“Zelf heb ik gemerkt hoe belangrijk familie is voor me. Ik heb laatst een kaartje bij mijn opa in de bus gedaan. Mijn oma is in februari overleden. En ik vond het zo fijn dat we even naar elkaar konden zwaaien. Die verbinding tussen mensen is wel echt nu sterker geworden.”

Die verbinding merkt ze ook op straat en in de winkel. “Je maakt wel meer oogcontact met mensen, even elkaar aankijken om te bepalen wie er met een boog om de ander gaat lopen. En je ziet heel veel initiatieven dat mensen elkaar gaan helpen, met de boodschappen en andere dingen waar mensen nu hulp bij nodig hebben. En dat vind ik echt heel mooi om te zien. We doen dit toch allemaal met elkaar. En ik hoop dat dit echt voor een blijvende verandering in de wereld zorgt.”

Ilzi Creations: Wandelcoaching, sieraden en yoga

Voor haar bedrijf, Ilzi Creations heeft het ook gevolgen. Zo was Ilse net gestart met wandelcoaching, en gaan veel van de markten waar ze haar sieraden verkoopt niet door. “Ik merkte in het begin dat ik ook juist heel veel ideeën kreeg. Teveel om te doen. Ik ben ze maar gaan opschrijven, maar ik moet bijvoorbeeld nu wel echt met mijn website aan de slag.”

Daarnaast is ze nu ook een online training aan het ontwikkelen. “Zo kan ik toch doorgaan met mijn missie ook al kan ik nu geen face-to-face wandelcoaching doen. Daarom doe ik nu telefonische wandelcoaching.” De sieraden waar ze nu bekend om staat worden voor haar dan ook steeds meer een middel. “Ik mocht laatst een tekstarmband maken voor iemand en aan de telefoon werd het bijna een coaching gesprek. Ik vroeg haar wat ze meer op een dag wilde ervaren, waar ze behoefte aan heeft. Daar is toen een hele mooie tekst uit ontstaan. Dat zijn echt dingen waar ik heel gelukkig van word.”

En ondanks dat de crisis en de thuisisolatie uitdagingen met zich meebrengen, focust ze zich daarop. “Ik wil deze tijd gebruiken om mijn coaching en training goed neer te zetten.” En met Ilse’s positieve instelling gaat dat zeker goedkomen.

Thuiskomen in jezelf met astrologie

Corona is een tijd met nogal wat negatieve gevolgen voor ondernemers. Veel mensen die hun werk niet kunnen doen. Voor Pauline Gils was dit juist het duwtje in de rug wat ze nodig had om haar hart te volgen en mensen te helpen en begeleiden met astrologie.

“Ik durf eigenlijk niet te zeggen dat dit een fijne tijd is voor mij”, lacht ze. “Maar eigenlijk is dat het wel.” Pauline is ook personal trainer, maar al haar trainingen liggen door het Corona virus en de bijbehorende maatregelen helemaal plat. “Het sporten ligt nu gewoon echt helemaal stil.”

“Ik was al bezig met het opzetten van The Cosmic Compass, maar ik kan wel echt zeggen dat het in deze tijd in een stroomversnelling is gekomen. Alsof het universum me nog even een laatste duwtje in de rug geeft om dit echt te gaan doen.”

Pauline’s website is nog niet klaar, maar ze biedt via Instagram al wel haar diensten aan. De aanvragen stromen binnen voor de mini astro bio’s die ze voor mensen maken. “Mensen zijn super enthousiast. Ik denk ook dat het komt omdat mensen het juist nu heel fijn vinden. Ze zitten thuis en denken na over de vraag: wie ben ik? En wat moet ik. De astro bio’s geven heel veel inzichten. Dat geeft mensen, ook die het nu zwaar hebben, heel veel rust.”

Corona is de tijd voor verandering en doorpakken

Als personal trainer is Pauline al gewend om mensen te coachen. “Daar draait het ook om het analyseren van mensen, om te kijken wat ze nodig hebben om daar te komen waar ze willen komen”, zegt Pauline. “Maar dat is meer gericht op de buitenkant, terwijl astrologie zich heel erg richt op de binnenkant. Voor mezelf heb ik het idee dat ik mijn werk als personal trainer, hoe leuk ik het ook vind, nodig had om daar te komen waar ik moest komen: bij astrologie. Want dit ben ik gewoon. Als ik even niets te doen heb, is dat het eerst wat ik erbij pak. Daar ligt mijn hart.”

Doordat het geven van trainingen helemaal wegviel, heeft Pauline ineens de tijd om er écht voor te gaan. “Dat is ook best wel eng. Want nu heb je die bal in handen, moet je hem vasthouden en er ook echt iets mee doen.”

“Maar aan de andere kant is het ook heel fijn. Het is een soort lege pagina en het normale ritme is helemaal weg. Ik heb de ruimte om mij bezig te houden met mijn website, met het uitschrijven van de astro bio’s, echt het finetunen van alles. Daar ben ik echt heel erg dankbaar voor.”

“Ik deed eerder de astro readings ook face-to-face, maar dat kan nu niet. Nu krijg ik via Instagram soms ook een naam en een geboortedatum van iemand die ik ook helemaal niet ken. Dus nu is het nog meer een test voor mijn kennis en meer kans om te oefenen. Meestal zie en voel ik dingen aan, nu moet ik er op letten dat ik dingen duidelijk verwoord en ook nog eens goed uitleg voor mensen die geen verstand hebben van astrologie. Zonder Corona had ik dit veel langer uitgesteld om dit zo op deze manier te proberen.”

Liefde voor astrologie

De liefde voor astrologie zit er al vanaf een jonge leeftijd in. “De tante van mijn stiefvader is astrologe en toen ik nog heel jong was, werd mijn chart vaak erbij gepakt tijdens haar opleiding”, vertelt Pauline. “Er zitten een aantal dingen in mijn chart die heel zeldzaam zijn, dus het ging vroeger ook vaak over mij en wat mij zo bijzonder maakte. Ik heb dat nooit vreemd of zweverig gevonden, maar juist mega interessant. En het is als kind gewoon heel fijn om te horen dat je speciaal bent en wat er bij jou hoort. Dat geeft een bepaald soort rust.”

Astrologie gaf haar het gevoel dat ze goed is zoals ze is. “Dat was heel fijn, omdat mijn jeugd niet zo warm was. Het gaf mij de steun die ik nodig had. Ik denk dat veel volwassenen daar ook nog behoefte aan hebben. Ik hoor veel mensen namelijk zeggen dat ze zich zo herkennen in de beschrijvingen die ik maak, dat het een soort thuiskomen in jezelf is.”

“Het probleem is dat we heel erg opgroeien met het idee dat alles maakbaar is. Dat je er iets aan kan doen en alles haalbaar is. Maar we zijn allemaal heel erg verschillend. Je doet altijd dingen op een bepaalde manier die eigen is voor jou”, zeg Pauline. “Iedereen heeft de behoefte om te horen dat ze ok zijn, dat je mag zijn wie je bent. Met wat ik doe wil ik mensen meer houvast geven in hun eigen kern en ze laten zien dat ze zichzelf mogen accepteren in hoe ze zijn. Want iedereen is mooi zoals ze zijn.”

Ondernemen tijdens Corona met drie kinderen thuis

Een parttime baan, werken als ondernemer en drie jonge kinderen (3, 6 en 9). Voor Myrthe Tijhuis betekent Corona flexibel omgaan met je tijd: “Waar je normaal alles onder werktijden kan doen, moet je nu veel flexibeler omgaan met de tijd die je hebt. Dus vroeger beginnen en veel langer doorgaan.”

Myrthe werkt bij Fontys Hogeschool en heeft haar eigen onderneming Komt Goed Support waar ze als VA ondernemers ondersteund. Al zes weken lang begint haar werkdag om 5 uur. Dan kan ze nog eerst wat werk voor haar eigen klanten gedaan krijgen, voor de stroom Zoom vergaderingen begint. “Alles loopt door elkaar, de telefoon gaat steeds, de kinderen zijn er ook klaar met het thuis zitten, en iedereen wil vergaderen via Zoom.”

Grenzen tussen werk en privé vervagen

Een van de dingen die ze ook merkt is dat de grenzen vervagen. Iedereen werkt wanneer ze kunnen. “Je hebt het idee dat je altijd aanstaat. Soms belt er een collega om half zeven ’s avonds, normaal zouden ze dat nooit doen, maar dan komen ze eindelijk aan werk toe. Dat is niet heel fijn voor je mentale gesteldheid.” Eigenlijk had ze nu op camping in Italië zullen zitten, maar dat gaat dankzij Corona niet door. Dus maken ze er thuis het beste van. Het lekkere weer en de verse pizza’s van haar man halen Italië naar Brabant.

Gelukkig hebben zowel Myrthe als haar man (ook een ondernemer) genoeg werk. “Ik merk zelf dat ik van meerdere grote bedrijven extra klussen krijg omdat ze juist nu toekomen aan al die dingen die zijn blijven liggen. Ik ben vooral echt heel dankbaar dat we allebei genoeg werk hebben en geen gebruik hoeven te maken van de regelingen van de overheid. Maar ik durf niet te zeggen hoe dit er straks uitziet als dit nog een half jaar of zo gaat duren.”

Terug naar school

Met drie kinderen thuis betekent het dat er ook schoolwerk gedaan moet worden. “Ik heb zoveel respect voor alle juffen en meesters. Voor dat schoolwerk ben ik gewoon niet in de wieg gelegd. Ik doe maar wat”, zegt Myrthe. “Het scheelt natuurlijk wel heel erg wat de school doet. Er zijn scholen die alles tot in de puntjes voorbereiden en waar kinderen de halve dag online zijn, maar er zijn ook scholen, zoals die van mijn kinderen, die geven wat werk mee en zoek het maar uit.”

Of het teruggaan naar school het makkelijker zou maken voor Myrthe om meer werk binnen werktijd gedaan te krijgen weet ze niet. “Ze gaan maar voor de helft naar school, dus gaan ze dan tegelijk naar school? Want of ik er nou een of twee thuis heb zitten maakt niet uit, dan kan ik ze net zo goed alle drie thuis hebben.”

Voor nu neemt ze eerst even een week vakantie. Genieten van het Nederlandse weer en niet zichzelf in een spagaat tussen werk en thuis hoeven trekken. “En daar heb ik, nu, heel erg behoefte aan.”

Impact Less voor Impact ondernemers

Een aantal maanden geleden lanceerde ik iets nieuws. Stilletjes. Te stilletjes eigenlijk. Want ik ben er nog steeds verschrikkelijk trots op. In februari lanceerde het online magazine: Impact Less.

Het online magazine is een inspiratieplatform voor sociaal en duurzaam ondernemers. Echte impact makers dus. Tijdens de lancering op 6 februari was er ook een pdf versie met alle stukken en interviews.

Elke week verschijnen er inspirerende interviews met ondernemers zoals Carl Drenth van Alfa en Jos Meijers van Toentje.

Carl Drenth

Alfa maakt klanten bewust van de impact die ze al maken

Duurzaamheid vindt Carl Drenth een rot woord, maar het omschrijft wel het beste wat hij bedoelt: een goede balans tussen people, planet, profit en pleasure. “Zoals Johan Cruijff zei: Het goede doel is niet je eigen doel. Daar ben ik heilig van overtuigd. Daar wil ik een belangrijke rol in hebben”, zegt Carl.

Accountant kantoor Alfa is 75 jaar geleden ontstaan vanuit het verzet. “Van oudsher waren we er echt voor de boeren. We hebben het nooit voor ogen gehad om te gaan voor maximale winst. Dat zit gewoon niet in onze organisatie”, zegt Carl. “We gaan echt voor duurzame relaties met klanten, medewerkers een maatschappij. Sommige van onze klanten zijn al 50 jaar klant. En onze medewerkers krijgen de kans om zich ruim te ontwikkelen. Doen we dat niet, dan zijn ze snel weg.”

Lees de rest van het interview op op Impact Less.

Tuinieren midden in Groningen stad voor de voedselbank

In 2012 was Jos Meijers het zat om voor een baas te werken. En terwijl hij thuiszat, bedacht hij een revolutionair nieuw idee: een voedseltuin voor de voedselbank, midden in Groningen stad. Daar is Toentje uit ontstaan. “In het hoogseizoen leveren we nu 4500 kilo aan de voedselbank. Dat komt neer op 18.000 porties per jaar. En met ons nieuwe project ‘Boeren voor de voedselbank’, wordt dit alleen maar meer. Toentje, Terra en een aantal akkerbouwers gaan samen aan de slag voor een nog grotere stroom van groenten voor de voedselbanken.”

“In mijn vorige werk kwam ik veel jongens tegen, die van de voedselbank afhankelijk waren”, vertelt Jos. “Die vertelden dat er veel houdbare producten waren zoals macaroni, en producten in blikken, maar geen verse levensmiddelen. Daar wilde ik wat aan gaan doen.”

Lees de rest van het interview op Impact Less.

Wil je de PDF versie van het eerste nummer downloaden? Dat kun je hier doen.

Verhalen en foto’s in de tijd van Corona

Deze tijd is een zoals we het nog nooit meegemaakt hebben. We zitten met z’n allen thuis. De straten zijn leger, een het openbaar vervoer rijdt rond vaak zonder iemand er in.

Dus hulde aan alle mensen die gewoon doorwerken terwijl de rest van ons binnen zit.⠀

De mensen die het openbaarvervoer draaiende houden. Ook als ze met lege bussen door de lege straten rijden en ze alleen voor in de bus zitten. Afgeschermd voor de veiligheid.

Een aantal weken geleden had ik mezelf voorgenomen iets te doen wat ik doodeng vond. Om mezelf uit mijn comfortzone te trekken.

Ging het soepel? Nee niet bepaald.⠀

Op een donderdagochtend liep ik met mijn camera in mijn hand de flat uit. Lood in mijn schoenen, maar recht op de bus af.⠀

Of nee, toch niet.⠀

Ik liep door alsof ik toch niet naar de bus moest en bleef twijfelend op de rotonde staan.⠀

Dit werd helemaal niets. Ik draaide me om en schoot snel een plaatje van de achterkant van de bus.⠀

Nee, dat ziet er niet uit. Snel naar weer binnen.⠀

Ik was al bijna binnen toen ik toch besloot er tóch voor te gaan, holde de straat weer over en vroeg of ik binnen in de bus een foto mocht maken. De chauffeuse vond het goed.⠀

We raakten aan de klets en ik vroeg of ik ook een foto van de voorkant van de bus mocht maken. Ook dat mocht. Ik schoot een paar plaatjes en zwaaide naar haar als dankjewel.⠀

Maar binnen sloeg de twijfel weer toe: teveel reflectie, de lucht was te helder, te druk. Nee, dit was echt niets.⠀

Ik wilde hem al bijna afschrijven toen ik tóch op zwart wit drukte. En toen viel alles op zijn plek. De foto klopt gewoon zo. En ja, ik durf best te zeggen dat ik hier trots op ben.⠀

Wat heb ik hiervan geleerd:⠀
🌟 Ik ben te streng naar mezelf.⠀
🌟 Als je dingen vriendelijk vraagt en uitlegt waarom mag heel veel.⠀
🌟 Soms vallen achteraf dingen op zijn plek⠀
🌟 Buiten je comfortzone ontstaan mooie dingen⠀
🌟 Als je denkt dat iets niet werkt moet je er op een andere manier naar kijken.